Ingeburgerd?

De eerste maand; nu schrijf ik nog regelmatig reisverslagen.
Hopelijk blijf ik zo ijverig. We zullen het zien. Misschien schrijf ik nu liever hier, omdat ik niet een boekje bijhoud met de dingen die ik doe, zoals ik in Sint Petersburg elke dag deed.
Uruguay was heel fijn. Heel vreemd om familie te leren kennen, want ik dacht 4 jaar geleden nog dat ik alleen mijn broers en ouders had, en mijn familie in Israël. Het broertje van mijn oma, is echt het broertje van mijn oma. Grappig om te zien. De enige die mijn liefde voor straathonden begrijpt, omdat hij dierenarts is.
Na een lange reis van 8 uur met de auto van Montevideo naar Artigas (aan de Braziliaanse grens) met zonder airco, waren we dan eindelijk aangekomen. Wat een hitte. Het vervelende van die vochtige hitte, is dat je overal zweet, ook waar je normaal gesproken niet gewend bent om te zweten. Zoals je bovenlip. Zo schandelijk, op een of andere manier. Zo woest onaantrekkelijk, hahah! Op Rafaela's verjaardag haar oma ontmoet. Zij vertelde mij dat ze naar Nederland is gereisd om ons te leren kennen. Kan ik me niks meer van herinneren, maar zij wist alles nog. We hadden een blauwe auto (klopt, turkenwagen!) en we gingen naar het park (klopt, Twiske!) en ik ging Spaanse liedjes voor haar zingen (klinkt geloofwaardig). En ze zei dat ik niks was veranderd, wat best wel klopt. Het was een fijne, maar zweterige dag. Ik heb, gedwongen, onder een kraan water moeten staan af en toe zodat ik niet zou flauwvallen, drama drama.
Carnaval was ook erg bijzonder. Niet geplet door enorme achterwerken, want het was allemaal netjes gecoördineerd, aangezien er vroeger een aantal dingetjes niet helemaal koek en ei waren. Heel veel kleuren en huid gezien, erg mooi. Apart om te zien dat de mannen en vrouwen hun lichaam als een decoratie zien. Het is niet WOW JE BENT NAAKT, maar meer natuurlijke bewegingen en laten zien. Verfrissend, al doe ik het ze de komende 6 kilo, uhm, ik bedoel 6 jaar, niet na ;). Alle maten en kleuren en rassen zijn aanwezig en het gaat om puur genieten en een strijd tussen verschillende samba-scholen. Zo heb je de arme scholen, die hebben niet veel poespas, en de rijke scholen, die je kent van tv met glitter en glamour.

In Montevideo, Uruguay, heb ik de buurt van mijn mama bezocht. Wat een gekke gedachte, dat zij daar als meisje heeft rondgerend en verstoppertje heeft gespeeld.

Aan het einde van de lange week, had ik toch best zin om terug te gaan naar Buenos Aires. Ik had zin om mijn leven te starten, denk ik.
En dat heb ik. Stage is begonnen. Eigenlijk al voor mijn tripje, maar nu voor het echie. De meeting met mijn baas. Trriiiiinnnggg, triiiinngg! Yael: Hallo? Mijn baas: Heeeyy Yael, alles goed, je spreekt met Rodrigo. Yael: Jooo, alles goed (meegaand in zijn manier van praten..) Rodrigo: Ja, alles goed, waar ben je? Yael: Onderweg, ben er bijna. Wat een drukte in de metro, zeg! Rodrigo: Ja, tell me about it. Maar eehhh, als je in de buurt ben, lijkt het je gezelliger om in een barretje af te spreken in plaats van in het gebouw? Yael: (verbaasd, maar doen alsof het me niks doet) Oh ja, tuurlijk, vet gezellig, doen we. Waar ben je dan? Rodrigo: Vlakbij werk, ik sms (SMS!! Mijn BAAS gaat me SMSEN!)je zo waar we meeten. Yael: Oke, cool, spreek je later. Rodrigo: Oke, besitos! (Kusjes?!) Yael: Oke, besitos (Heel cool). - Bijzonder, niet? Verder was het eigenlijk best lachen gieren brullen en verder business talk. En ik ga misschien Engels bijles geven, grappig.

Verder ben ik op toeristentour geweest met mezelf en ik. En Lonely Planet. Zo ben ik terecht gekomen in Palermo op een dag, waar ik het Museum van Evita ("Don't cry for me, Argentina!!", die.) bezocht. Ik wist namelijk bar weinig van haar, maar ze is echt vet! Best een voorbeeld voor mij. Ennnn daarna kon ik me niet inhouden en ben ik naar de dierentuin geweest. Helaas had Lonely Planet een andere prijs voor mij in gedachte, dan de mevrouw achter de balie. Ik houd altijd maar in mijn achterhoofd dat de diertjes dan maar van mijn geld goed verzorgd worden. En dat bleek. Zo leuk! Allemaal diertjes en sommige liepen los, zoals de capibara's. Die kende ik alleen van Animal Planet. Alle diertjes leken het fijn te hebben. Een erg grappig moment beleefde ik toen ik bij een aap stond. Ik was mijn haar aan het invlechten, want het was warm en die aap staarde me vol bewondering aan. Wenkbrauwen op en neer, scheef hoofdje. Ik kon niet anders doen dan om me heen kijken of er niemand was en dan met hem te praten. Ik ben erachter gekomen dat ik af en toe met mezelf praat. Zo ging ik naar de ezel en toen ik een foto wilde maken, draaide hij zich om. Ik besloot "je moeder" te zeggen, er was toch niemand. Fijne dag.

Ik heb iets bijzonders meegemaakt gisteren. Iets wat mijn moeder al had aangekondigd dat misschien wel handig was. Iets wat ik in Nederland niet zou doen. Iets was hilarisch is. Yael is naar de beautysalon gegaan om te laten waxen! Hoe grappig! Oké, eerlijk? Ik was echt bang. Het is hier zoooo normaal om te doen. Zoals de mevrouw zei, terwijl ze mijn ziel bijna uit mijn been rukte: "Als mensen geen haar hadden, had ik geen werk! *RATTTSSS*" In ieder geval een bijzondere ervaring en ik ben weer helemaal glad.

Eén van de hondjes is weggegeven en het brak mijn hart echt. Die oogjes! Eigenlijk wilde ik het hondje pakken en wegrennen. Ik zou niet ver komen, dus ik besloot de beslissing te accepteren.. Die nacht hebben we gebeld en het hondje bleek fijn aan het spelen met de andere honden en kinderen. Opluchting.

Gisteren heb ik met Alina afgesproken, die ik in Sint Petersburg heb leren kennen. Zo grappig om weer iemand te zien! Zij is een beetje aan het rondreizen en dankzij facebook hebben we kunnen plannen om elkaar te zien. Erg gezellig, met 2 andere Duitse en een Australiër een beetje gepraat en rondgelopen en wat gegeten. Daarna was het weer tijd om naar huis te gaan, nadat er 2 mannen heel slecht met ons aan het flirten waren.
Volgens wat mensen die ik had aangesproken, bleek de laatste metro al weg te zijn, dus ik rennen door de gangen van de Subte, aangekomen op perron, en er waren nog zat metro's. Voor niks een zwetende bovenlip.